دوستی خدا با جوانان
پروردگار عالمیان تمام بندگان خود را دوست مى دارد و نشانه هاى فراوانى از این دوستى پایدار در قرآن مجید به چشم مى خورد. قرآن با بیان این که خداوند محسنین و توابین و متطهرین و متقین و صابرین و متوکلین و مقسطین و مطهرین را دوست مى دارد، این حقیقت را به خوبى روشن کرده است. اما در عین حال نسبت به جوانان، به خاطر جایگاه خاصى که در نظام عالم هستى دارند، دوستى و علاقه دیگرى دارد .
خداوند جوانان را به خاطر جوانى دوست داشته و احترام مى کند. محمد بن سلیمان از پدرش نقل کرده که در خدمت امام صادق ـ علیه السلام ـ بودم که ابوبصیر وارد شد، در حالى که نفسهاى عمیقى میکشید . همین که در جاى قرار گرفت، امام به او فرمود: علّت این نفس بلند و عمیقى که مى کشى چیست؟ گفت: اى فرزند رسول خدا، سن من بالا رفته و استخوان هایم کوبیده گشته و مرگم فرا رسیده و این در حالى است که نمیدانم سرنوشت آخرتم چگونه خواهدشد.امام فرمود: اى ابا محمد تو نیزکه چنین میگویی؟ گفت : فدایت شوم، چرا چنین نگویم . امام فرمود: اى ابا محمد، آیا نمى دانى که خداوند متعال جوانان شما را اکرام میکند و از بزرگسالان شرم و حیا میکند؟ گفت: فدایت شوم، چگونه خدا جوانان را اکرام کرده و از بزرگسالان و پیرمردان شرم میکند؟ حضرت فرمود: خداوند جوانان را به احترام جوانى عذاب نخواهد کرد و از پیرمردان شرم نموده، آن ها را حسابرسى نمى کند . از این رو است که خداوند تمام پیامبران را در جوانى به پیامبرى برانگیخت و به خاطر همین دوستى است که تمام بهشتیان جوان خواهند بود و قرآن در روز محشر به صورت جوانى نشان داده مى شود و به همین جهت است که اصحاب کهف با این که بزرگسال بودند، امّا قرآن آنان را جوان خطاب کرد و امام زمان (عج) نیز در چهره یک جوان ظاهر مى گردد و یارانش همه جوان هستند] و سرانجام ملک الموت در چهره جوانى سفید روى خواهد آمد . آری، این کمال بى انصافى است که جوان بداند خداوند چه قدر او را دوست دارد به او مهر و محبت مى ورزد، اما او با گناه در محضر خالق خود، راه دوستى متقابل را بر خود ببندد .
