امام صادق علیه السلام در حدیثی طولانی می فرمایند:
«...ای هشام! عاقل به دنیا و اهل آن نگریست و دانست که دنیا جز با زحمت به دست نیاید. به آخرت نیز نگریست و دانست که آن هم جز با زحمت به دست نمی آید، پس زحمت و رنج خود را مصروف بدست آوردن آنکه پاینده تر بود کرد.
ای هشام! خردمندان از دنیا روی گردانده و به آخرت رو آورده اند زیرا می دانند که دنیا خواستنی است و آخرت هم خواستنی، و آن کسی که آخرت را بخواهد دنیا به دنبالش خواهد آمد و روزیش را به طور کامل به او خواهد داد. اما کسی که در جستجوی دنیا برآید، سرانجام مرگ به او خواهد رسید و دنیا و آخرتش را یکجا تباه خواهد ساخت.
ای هشام! کسی که بی نیازی را بدون مال اندوزی بخواهد و راحتی و رهایی قلب از حسد و سلامتی دین را، پس برای همه اینها به درگاه خدا رفته با تضرع و التماس از او عقل طلب می کند، زیرا عاقل به اندازه نیاز بسنده کرده و هر کس که قناعت پیشه کند بی نیاز گردد و برای کسی که قناعت نکند هیچ بی نیازی نخواهد بود...»
اصول کافی ج ۱ص ۱۹
